Μυωπία

Στην μυωπία η απόσταση μεταξύ του κερατοειδούς και του αμφιβληστροειδούς χιτώνα είναι μεγαλύτερη της φυσιολογικής. Μια παράλληλη δέσμη ακτίνων εισερχόμενη στο μάτι δεν εστιάζεται στον αμφιβληστροειδή, αλλά μπροστά από αυτόν. Έτσι, οι ακτίνες αφού χιαστούν φτάνουν στον αμφιβληστροειδή αποκλίνουσες.

Η συνεχής αύξηση του προσθιοπίσθιου άξονα του ματιού κατά την περίοδο της ανάπτυξης ευθύνεται για την προοοδευτική αύξηση της μυωπίας που παρατηρείται σε αυτήν την περίοδο. Η αύξηση της μυωπίας σταματάει συνήθως με την ολοκλήρωση της ανάοτυξης του σώματος.

Το βασικό σύμπτωμα της μυωπίας είναι η θολή αντίληψη των μακρινών αντικειμένων. Ακόμη, κατά την προσαρμογή το μυωπικό μάτι χρειάζεται λιγότερη προσαρμογή σε σχέση με το φυσιολογικό εμμετρωπικό με αποτέλεσμα οι δύο οπτικοί άξονες να συγκίνουν λιγότερο και να εμφανίζεται εξωφορία.

Στη μυωπία κανένας φυσιολογικός προσαρμοστικός μηχανισμός δεν εξασφαλίζει καλή μακρινή όραση. Ακόμα και χαμηλοί βαθμοί μυωπίας συνοδευόνται από σημαντική μείωση της μακρινής όρασης και απαιτούν διόρθωση είτε με χρήση γυαλιών ή φακών επαφής είτε με διαθλαστική χειρουργική επέμβαση.